weer Litouwen

Donderdag 16 juli
Vanochtend regende het maar het lijkt een mooie dag te worden. Een kort ritje naar Papa van 150 km. Via Liepaja vroeger Libau. Buiten de stad zijn de oude vestingwerken nog te zien. Naar Papa gaat een 10 km lange steenslagweg. Het is een natuurgebied en de burgemeester heeft bepaald dat daarin geen asfalt hoort. Tegen beter weten in ga ik dat wel doen maar halverwege voel en hoor ik dat ik dat scooty niet had mogen aandoen. Er is een beschermplaat afgebroken en de handles aan het stuur zitten iook weer los.Als ik op de camping , aan zee en heel leuk, kom ziet de scooter er wit bestoft uit. De camping staat dus middebn in een natuurreservaat. De toiletten zijn fantastisch en de Oostzee is op 60 mtr. Dus eindelijk zwemmen in die zee, het lijkt wel zoet water, lekker fris zoals de meren. Ik ga slapen in de felle zon op het strand. Er zijn maar een paar mensen, de mesten vissers. Ik hoor van nNederlanders, hun koelkastdeur is open gedenderd op het weggetje, met de voorstelbare gevolgen, dat de camping op de Koerissche schoorwal vol zou staan maar er voor mijn tentje wel plaats is.Dat ga ik morgen doen maar eerst heel voorzichtig die 10 km lange steenweg naar de bewoonde wereld weer afrijden.
vrijdag. Alweer een zomerse dag. Een korte rit naar Kleipada , vroeger Memel, maar als ik die hobbelweg af heb gelegd zie ik dat de tas die voor me aan de haak hangt nu opzij van de scooter hangt. Nee hè, maar alles is nog aanwezig Net voor Kleipada is een camping maar zonder tomtom moeilijk te vinden. Uiteindelijk kom ik er, veel schaduw, in een bos 500 mtr van zee. Ben een beetje ongerust want scooty heeft weer dezelfde kuren als bij Riga. Alleen ging het na een paar minuten over, behalve mijn onrust.De boel opgezet en direct door naar het koerisch schiereiland. De pont op en later de tolweg betalen om 50 km naar Nida en de Russische grens te rijden en de hoge zandduinen. Beide ga ik bekijken maar veel voorstellen vind ik het niet, of ik sta verkeerd te kijken. De hobbelweg terug naar Klaipeda en op de camping word ik verwelkomd door 2 caravan echtparen die ik in Vilnius had ontmoet. Pilsje drinken en ervaringen uitwisselen.
Zaterdag 17.
Alweer een zeer warme zomerdag, maar ik moet eerst wat huishoudelijke dingen afwerken. Over Helsinki heb ik wel geschreven maar niet op de site gezet. Het is duur en ik vind dat die stad ever a dull moment heeft. Maar het blijft bde moeite van de overtocht waard. Dan: Ik ben niet in de gelegenheid geweest om naar één vanb de ijkpunten van de Geodetische boog van Struwe te gaan. In Litouwen bij Trakai staat er één , maar toen ik er tot op 5 km genaderd was bleek verder rijden onmogelijk omdat de weg compleet weggehaald was., Dus Ludmilla, een volgende keer. En zoals uit de verhalen van mij al blijkt lenen de wegen zich niet voor iemand achterop de scooter, tja. En mocht ene L.Armstrong wat dan ook winnen in de Tour de France, wil ik het niet horen. Iemand die de sport zo om zeep helpt moet je negeren. Want anders houd je 3 wielrenners over: De winnaar en no. 2 de verliezer en 3 de verdienstelijke derde man.De rest is dan onbelangrijk geworden.Ik wil er alleen van horen als die man eindelijk het goede inzicht krijgt en afstapt en naar huis gaat, bij wie hijdan ook maar leeftop dit moment, die " family man". Zo dat lucht op.
Vanochtend vroegen een paar jonge dames aan mij wie van de Baltische landen ik het leukst vond. " Jullie zijn het leukst" zei ik zonder aarzelen.Maar ze dachten dat ik de Litouwers bedoelde.Het is waar , die zijn het leukst, ze zijn vrolijk, open en zijn echte bonvivants. Als ze aankomen op een camping gaat de man eerst een vuur organiseren en dan pas helpen met de tent. Daarna drinken en eten,Ik sta in een dennen en berkenbos, het ruikt er zoals in Junne, en dan kan het niet anders als erg fijn zijn. Toen het eindelijk een beetje donker werd maakte men diverse vuren.Kinderen lopen met brandende takken door het gortdroge bos en de ouders zitten op een bank te keuvelen met een halve liter bier of zo.Het geurt heerlijk en er is volop eten. De Esten zijn gereserveerder en de Letten zitten er letterlijk tussen in.Maar Koerland, in Letland deed mij aan de Provence denken. In ieder geval zijn die 3 landen net zo verschillend als de Benelux.Ik had bij die 3 jonge dames een t-shirt gekocht met in 8 talen de kreet Ik houd van de zee, dit ivm de aankomende tallships bijeenkomst eind van de maand in Klaipeda. Ik wilde toen iets zeggen maar vergat het en toen ik later weer langs hen kwam zei ik: Het staat er verkeerd in mijn taal . Er staat houdt en het moet houd zijn. Maar het geeft niet want de helft van de Nederlanders weet niet dat het fout is. Alleen slimme mensen zoals ik. Het imponeerde hen niet.