Letse Angels

Er is een Estlands gezegde: Er bestaat geen slecht weer, alleen een verkeerde kleren keuze. Daarom haal ik het regenpak uit de scooter en hou het bij de hand, dan kan ik het meteen aanterkken.Het wordt een lange rit vandaag , naar Riga en dat is bijna 350 km tuffen. De kleren bleken de verkeerde keus, de wolken losten op en het werd stralend blauw. Eindelijk op weg naar het noorden, Riga. Ik heb staartwind, tenminste bijna, dat scheelt. Maar wat later bleek die foute klerenkeus niet de verkeerde.Erwin Kroll zou zeggen: mensen er gebeurt wat, kijk die luchten eens. Ik stop en doe het regenpak aan. Zo eindelijk een beetje warm, want die harde wind is wel koud, vooral als je hem niet pal achter hebt. Na Siauliai stop ik . Nu wordt het eindelijk een vlak land. Zowel Polen als Litouwen zijn heuvelachtig, te vergelijken met vde Ardennen en soms Z.Limburg.Nu sla ik van de weg af en rij naar die gekke berg, de Kruisenberg. Maar eerst handjes schudden met een motorechtpaar uit Bologna.Ze waren me achterop gekomen en hadden duim opstekend hun berwondering getoond. Dat deed een Let wat verder terug ook, maar hij vergat on niet pal langs me heen te rijden. Dan die Kruisenberg, een heuveltje waarop men al geruime tijd een houten kruis plaatst, en dat kan om diverse redenen.Er stonden er al heel veel toen de Sovjets besloten de kruisen te vernietigen. Maar een paar nachten later begon het van voren af aan.Nu zijn ze ontelbaar geworden, aan een kruis hangen weer talrijke kleinere etc.Er loopt een paadje door die kruisenzodat boven op de heuvel komt en uitzicht heby over dat vreemde spectakel. An eery hill schrijft lonely planet. Dat denk ik ook. Mij schiet een uitspraak te binnen van een goede bekende, helaas veel te vroeg overleden, die luidt: Als iedereen zijn kruis op straat zou gooien en er weer een moest uitzoeken, pakt hij/zij zijn eigen weer op.Ke kunt ze hier vkopen blanke kruisen en je eigen tekst er op zetten.Ik wil het de overledenen die ik van dichtbij ken niet aandoen, die waren toch al niet zo van dat houtje.Een eindje verderop begint Letland, de weg wordt alweer wat slechter. Ik wil opschieten want het is nu nog 100 km naar Riga en dan de camping zoeken, altijd een klus in nieuwe landen. Even voor Jelgava, en dan rammel ik al 60 km over een wasbordweg, begint de scooter in te houden. Ik haal net de stad en van weeromstuit! begint het te hozen. Het motortje verliest trekkracht, wanneer je even de motor afzet en weer aan loopt tie weer voor 100 mtr. normaal en zakt dan weer in.Enfin ik kom bij een Harley Davidson dealer en de twee mannen zien er ook als Harleyš uit.Minstens 150kg. Ze horen het probleem en kennen de bouw van een scooter, ze verkopen er zelf ook enkele, gelukkig.Sleutelen alles demonteren, probleem elimineren is wat ze doen en doen het vakkundig.De baas heeft een postuur als, ja als wat?Hij geeft een buik maar geen kont, is zelfs magerder van onderen en loopt een beetje achterover.Na een uur zonder resultaat, bellen met ? een collega? Ze laten het niet op zich zitten, na van alles, weer proberen, geen resultaat.Ben je echt in Minsk geweest? Hij zag mijn routekaart. Alom bewondering. Een andere man, rond de 175kg vraagt: Hoe oud bent u? Respect, zegt hij dan.Na 4 uur sleutelen loopt de scooter weer als van ouds. Ze zetten alles weer zorgvuldig in elkaar. De carburator is minitueus schoon gemaakt alle leidingen met de mond en machine door geblazen. we moeten allebij proef rijden. Als ik vraag wat het gaat kosten is er raar overleg tussen de twee,. Geef maar 20 lets.Iets van 30 euro. Het zou gek staan als ik beiden een kus had gegeven, dus we doen het op de afstandelijke maniet. Ik scheur naar Rigo en vind de camping vlekkeloos en ben er om 9 uur , het blijft nog lang licht zodat de zenuwen weer tot rust kunnen komen.
De volgende morgen ga ik de stad in, het is een paar minuten rijden naar het centrum. Scooetr verankerd en ik loop over de kinderkopjes en erger de oude stad te bewonderen. Erg veel moois en heel bijzonder die oude binnenstad aan de rivier. Maar ook nog veel oud. De gammele sovjettrams em lelijke (uitge)woon(de)flats. Maar het kost veel tijd en ik merk dat ik behoorlijk op ben, moe, er moet een beetje rust komen. De stad loopt helemaal vol met mensen in oude klederdracht, soms wel middeleeuws. In het park is een enorme markt met spuuen die er vte koop zijn. Het geitenbreiers gehalte is hoog maar ik wil niet ontkennen dat ik het leuk vind, vooral hun muziek. Maar als ik š middags in een tent vanwege onweer, naar een opterden luister, donder ik wel 5 keer bijna van dat bankje, zo moe. Ik val gewoon in slaap. Dus ik loop naar het station en boek een busreis van 5 uur naar Tallinn in Estland. En dan met de ferry naar Helsinki. Terug op de camping overleg ik hoe te doen met de tent en scooter. Hier is alles 24 uur bewaakt dus beter kan niet. Ik regel dat er morgen een taxi om 8 uur hier komt en dan rust ik uit in de bus.