De Vliegende Pope

Maandag 18 mei Igoumenitsa.
We zijn hier vanmiddag aangekomen op onze laatste dag Griekenland. Vanmorgen in Kastraki was het een beetje bewolkt en het regende iets. Maar de dag eindigt met 32 gr. We moeten tot middernacht wachten voor we wegvaren naar Bari, dus Mieke stelt voor zolang op een camping te gaan staan en lekker te gaan zwemmen en daarna douchen. Dat doen we en het lukt ons zowaar aan zee te staan. We zwemmen in het veel koudere water van de adriatic maar dat geeft alleen maar aangename afkoeling na een echte bergrit. We volgen de oude weg en niet de nieuwe autoweg die ook met ons geld wordt aangelegd. Maar die oude weg zorgt er wel voor dat het niet opschiet. Gelukkig hebben we alle tijd. Bij Ioannina gaan we op een parkeer(afwerk & deal)plek staan en kijken uit over de stad en het meer. We zetten de poten van de caravan uit en zitten knus naast elkaar achter de tafel te lunchen. Er komt een reeks Hollandse caravanners voorbij, waarschijnlijk op groepsreis, zij toeteren en wij zwaaien enthousiast naar onze medelanders. En gieren van het lachen.
Gisteren zijn we de Meteora kloosters gaan bekijken. Adelaarsnesten zijn het, sommige zijn redelijk te voet te bereiken maar voor een enkel klooster moet je behoorlijk onder uit de kast, trappen lopen of moeizame wegen bewandelen.We beginnen bij klooster Roussanou, vele trappen en bij binnenkomst moet Mieke een shawl om haar middel doen, die had ze bij zich , want overal wordt je voor de kledingvoorschriften van de kloosters gewaarschuwd.Niet om de kloosterlingen te behoeden voor ongewenst vrouwelijk of mannelijk vlees, want er wonen geen paters meer in de kloosters, het is een showcase.We hijgen en bezien de fantastisch beschilderde kerk, alle muren en spelonken zijn beschilderd, fresco’s houten deurtjes , het is een lust voor het oog. We kenden het al uit de Sinai, het St. Catharina klooster. Met de auto volgen we de route van de te bezoeken kloosters.Het is nog vroeg maar wel zondag, toch zijn we de massa nog voor. We komen na een uurtje kijken bij een klooster dat op een losstaande rots is gebouwd. Het is met al die bergen rondom moeilijk schatten hoe hoog die rotspunt is. We moeten in ieder geval 2 keer omhoog en 2 keer omlaag omdat we op gelijke hoogte staan van het klooster. De warmte is ook al toegenomen, je ziet een stenen trap zich om de rots wentelen en daar moeten we straks omhoog. Maar eerst moeten we een heel eind omlaag . We doen het! Zeggen we tegen elkaar. Weinig mensen wagen zich aan deze tocht, ze zoeken een makkelijker bereikbaar klooster.Onderweg genieten we van het uitzicht als we de wenteltrap langs de rots hebben bereikt, mijn overhemd is al geheel doorweekt. Boven staat een kloosterling ons al op te wachten.4 euro vraagt hij voor de entrée, dat kost elk klooster. We zijn 65+ zeg ik, OK zegt hij 4 euro, you are strong people. Daar heb ik niet van terug. Als we buiten lopen zien we een nieuw en verpletterend tafereel: er zweeft een pope door de lucht! Hij zit in een liftje die zich horizontaal beweegt tussen de rots en de vaste wal, zeg maar. Een sigaret in de mond met rondom lange baard.’ Wel alle donders’ roep ik maar dat heeft geen gevolg.De pope stapt uit het éenpersoons zwarte bakje en alsof er niets aan de hand is loopt hij het kerkje binnen. Die is al minstens even zo fraai al de vorige en na een behoorlijke pauze dalen we weer af. Halverwege de rots staat een oude Fransman hevig te hijgen, als ik zeker weet dat hij frans is zeg ik tegen hem: Vous avez trop fumé. Als gestoken blikt hij op en hijgt: non, j’ai que une pouche. C’est le cancer. Operation ! Hij wijst de littekens op zijn overhemd. Ik maak duidelijk dat het een grapje was van dat roken. Na een uur werk zijn we weer bij de auto en vinden het genoeg klooster voor vandaag. Wim gaat internetten, daar hebben we enige moeite mee want dat vervloekte Vista wil niet accepteren dat we F. Secure als beveiliger hebben en dan wil op een gegeven moment, ….nou ja, ik zal er niet verder over uitwijden maar we hebben een tussenoplossing gevonden tot thuiskomst. Ons waarde oordeel over Griekenland heeft zich de 2e week weer gewijzigd. Nu toch ten gunste. Maar echt weten we het nog niet. Wel weten we dat we erg hebben genoten. We nemen hier in Igoumenitsa afscheid terwijl we nog even aan zee zitten en het om 8 uur ’s avonds nog zeer warm is. Over 2 uur dienen we ons te melden aan de haven voor de overtocht die zo’n 8 uur duurt.We willen dan in 2 dagen naar het Gardameer rijden en daar een dag blijven en dan verder ook in 2 dagen terug naar huis. Op de boot slapen we in de caravan en hebben er ook electra. We staan op het open dek maar er zal weinig te zien zijn ’s nachts. Bovendien zullen we na zo’n hete dag als vandaag wel behoefte hebben aan nachtrust. Bovendien zijn we in heerlijke onwetenheid omtrent het weer in Italië.