Honden

Belgrado, 27 april 2009

We vertrokken vanochtend vroeg vanuit Balatonfüred om naar Szeged te gaan, de tom-tom liet het bij wat nieuwe wegen afweten, de kaart bracht ook niet goed uitkomst, dus we reden op goed gevoel. Die bleek juist te zijn. Bij Dunafoldvar gingen we voor de zoveelste keer over de Donau en kwamen we in de vlakte die 200 km naar het zuiden strekt en trouwens ook naar het oosten. Daar heet het Puzta. In Szeged mogen we niet de stad in met een wagentje of caravan achter de auto.We hebben geen zin om de boel los te koppelen en op een parkeerterrein achter te laten, dus we gaan richting grens met Servië. Eerst de nutteloze forinten omzetten in goedkope benzine(0.90 ct) en dan eindelijk eens de paspoorten laten zien. Waar gaan jullie naartoe? Beograd, is het antwoord. Een andere douanier wil in de caravan kijken, hij ziet onze fietsen en vraagt: toeristen? Ja , natuurlijk. “Welkom”is het antwoord, en de man glimlacht. Er komen weinig toeristen naar Servië, ze hebben de naam tegen, niet bij mij, Het zijn erg aardige mensen en dat is de pest, want alle mensen zijn aardig tot je ze een geweer in handen geeft en de politiek zegt wie de bad guys zijn, dan zijn de rapen gaar en wordt dat aardige mens een beest. De gevolgen hebben breeduit in de kranten gestaan en zijn op tv vertoond. De grensovergang is nieuw en ruim opgezet, te ruim gezien het weinige aanbod dat de grens over wil. Het is een nieuwe weg die verderop zelfs een echte autoweg wordt, tolweg uiteraard. De weg, zoals gezegd tweebaans, dient als 3 of 4 baansweg, word je ingehaald ga je op de brede vluchtstrook rijden en voila, het is een 3 of 4 baansweg. Er dient wel een goede afspraak te zijn bij alle verkeersdeelnemers.
Er staat al een dag of 4 een harde oosten wind, vandaag mag die storm heten. De haren en gedachten vliegen het hoofd uit. Onderweg gingen we koffie drinken in een Csarda en ik was terwijl we de straat overstaken, vergeten dat ik naar de wc moest. De koffie met heerlijke vruchtencake kostte ons totaal €.1.80. We namen er 2 extra mee voor later. Op de camping in, of liever voor Belgrado, zetten we de caravan zo, dat we uit de wind en mét zicht op de machtige Donau 20 mtr. onder ons kunnen zien. We zijn de enige gasten maar later melden een Sloveens echtpaar met camper zich, we hadden ze al op de snelweg gezien. Zo gaat dat met die nieuwe nomaden onderweg. Morgen gaan we naar Beograd, vanaf de camping mooi te zien. Het ligt op een heuvel , daar waar de Sava in de Donau uitkomt en de burcht hoog boven die samenkomst uittorend. Het is een mooie oude Europese hoofdstad en straalt vergane glorie uit. Toch heeft het een eigen(wijze) karakter, niet westers en niet oosters, maar Servisch. Een stad die last heeft van haar karakter maar er niet los van wil komen. Het zijn geen mooie mensen, qua gezicht, de meeste hebben zwart haar en veel jonge meisjes verven het blond en zien er dan stuitend lelijk uit. Bij aankomst op de camping zag ik dat één van de honden die mij vorig jaar , als ik op de scooter van de camping kwam of er heen ging, als een idioot vanuit een zijweg , samen met zijn vriend hond, op het geluid afkwam, en ik ternauwernood hen te snel af was, nu met een manke poot rond liep. Het verschafte me een kort genoegen, waarschijnlijk te gretig op een auto afgekomen of zo. Stomme hond. De ander was nu in geen velden of wegen te bekennen.