OP weg naar de boot naar Corsica
Blijf op de hoogte en volg Wim
11 Juni 2015 | Frankrijk, Cagnes-sur-Mer
Maandag 8 juni, Digne les Bains.
Gisteravond toen op het meer de waterscooters de andere recreanten langdurig hun rust hadden bedorven en het om 19.00 uur voor gezien hielden, stopten de tientallen zwanen op het meer met het grondelen en de hele groep peddelde met opgeheven hoofd naar een andere plek op het meer. Boven de bergen bolderden donkere en hel gele wolken en het onweer kon weer beginnen. Het duurde tot bijna mijn bedtijd, op dit moment ligt dat even na negen uur in de avond. Het was niet zo’n noodweer als in Bastogne maar de E-bikes van mijn Franse buren vielen om. Ik had die dag nog enorm geluk gehad in Dole want ik werd nagereden door een al toeterende automobilist, die toen hij naast me kwam rijden een riedel Frans tegen me schreeuwde wat ik niet verstond maar begreep dat ik iets verloren had. IK zie dat ik mijn slaapzak kwijt ben, die zat op de koffer achterop met 2 snelbinders. Ik bedank hem en keer om en de volgende automobilist begint iets met dezelfde inhoud als de vorige te roepen, ik steek de hand maar op. Dan komt een trimmer in goed tenue midden op de straat me tegemoet te trimmen met triomfantelijk mijn slaapzak in zijn handen die hij nog boven zijn hoofd houdt. Hij wil zelfs geen hand en ik knoop de slaapzak weer op de koffer. Later besef ik dat ik al heel wat gereden heb vandaag zonder een tegenligger te zien. Maandagmorgen is het nog mistig en vochtig van al de regen van vannacht, maar de temperatuur is al behoorlijk, 15 gr. Om half 8. Ik rij over een klein weggetje langs de Rhône die ik niet kan zien tot ik er 2 maal overheen ga op de plek waar de rivier besloot niet langer naar het westen te stromen maar zuidwaarts te gaan. Na 90 km ben ik in Grenoble en de navigatie loodst me via de buitenwijken naar de juiste weg naar Sisteron via de col de la Croix Haute. Die is slechts 1190 mtr hoog maar 2 jaar geleden liep de scooter er met een gangetje van iets meer dan 20km per uur tegenop in de stromende regen. Ik heb het idee dat er meer power in zit nu. Het is in ieder geval droog maar er staat een koude wind. En inderdaad gaat het sneller, ik ga nu met iets meer dan 30 er tegenop en in de afdaling is de scooter niet te houden mar ik laat het niet verder dan 80 komen. Op een stuk met een doorgetrokken midden streep wil een 308 Cabrio me passeren maar als 2 wieler heb je soms meer weg nodig dan die twee wielen, als b.v. een stuk asfalt er slecht uit ziet of de wind je een zetje geeft. De man begint te toeteren en ik wijs op de middenstreep, wat betekend: niet inhalen. Als het weer mag doet hij het met veel misbaar en wat ik al verwacht gebeurt, met 70 snijdt hij de weg al zodat ik bijna zijn achterkant raak. Ik scheld met alles wat ik aan Frans ken en zwaai met de linker vuist, maar dan ben ik het kwijt, stumpers met teveel geld en geen verstand. In Sisteron bij de benzinestation staan 4 Hollandse motorrijders en we maken een praatje. Ze gaan de Gorges du Verdon doen en dan via de alpencols weer terug, maar voor mij kan er zowaar bewondering af. Vanaf dat ik hier aankwam onweert het boven Digne, alleen gedonder en geen bliksem, er dreigt regen en erger maar het blijft rommelen in de lucht. Terwijl ik dit voorgaande aan het schrijven was zakte ik door mijn nieuw aangeschaft roze vouwstoeltje. Het is de wet van Murphy die vandaag in werking is. Eerst brak mijn bierglas en toen de gasaansteker voor mijn gassetje, daarna zag ik dat mijn dimlicht het niet meer doet, en die moet altijd branden(voorschrift). Er wat dit niet de ideale plek is as nog iets maar dat ben ik vergeten. Oh ja, er was geen verbinding zodat er niet gebeld en ge-SMS’t kon worden. Bovendien begon het om 6 uur te regenen en onweren, zodat ik een schuilplaats onder de bomen moest zoeken. Daarna bedacht ik dat dit niet een ideale plek is tijdens onweer, dus legde ik me in de tent neer en keek op de buik liggend naar buiten. Ik had het boek over Napoleon en een zaklamp mee genomen maar dat wilde niet lezen en de lamp vasthouden. Dus deed ik het boek en de tent en de ogen dicht en sliep met enige onderbreking tot de volgende ochtend 6 uur. Ik zag al die regen als een half geslaagde cyclus, immers meer dan de helft van wat neer komt verdampt de volgende dag en de rest gaat via de planten en de grond indirect ook weer naar zee. Een repeterende cyclus van de aarde, zonder oogmerk. Ik kom hier later op terug. Deze dinsdag brengt me weer die prachtige Route 85, of de Route Napoleon. Geliefd door alle motorrijders en een enkele scooteraar. Als ik aan de weg begin is het slechts 11 graden, er stijgt nog veel waterdamp omhoog maar tot Castellane blijft het koud en ik stop voor een koffie. Wat verderop wijst de tomtom me naar een weggetje naar links, de D2 een wit weggetje op de kaart en die gaat naar de Col de Vence en zakt dan naar Cagnes s. Mer. Alleen maar fietsers op de weg geen overig verkeer en een schitterende omgeving, de brem staat hoog en in volle bloei en dat is heerlijk voor de neus. Toen ik net uit het ziekenhuis kwam i.v.m. verkeerde medicatie voor de chemo, werd mijn scooter terug gebracht van een jaarlijkse beurt. Hij vertelde dat hij een iets of zwaardere of bredere v. snaar had gemonteerd. Het drong toen niet goed tot me door, maar nu merk ik duidelijk dat hij meer power heeft dan anders. In ieder geval geniet ik van dit alles, onderweg zijn en mooi weer hebben en een onzekere toekomst. Heerlijk. Vanmiddag ben ik naar de haven van Nice gereden en heb een ticket voor de boot van morgen naar Calvi op Corsica gekocht. Vertrek om 14.00 uur en aankomst daar om 19.00. Genoeg tijd om bij licht te installeren. Op de camping hier in Cagnes komen verschillende Hollanders vragen waar de camper staat want men neemt niet aan dat ik ermee uit Holland ben gekomen. Ik kan diverse keren mijn verhaal over het reizen per scooter kwijt. Het is met de schaarse grond hier aan de Cote d’Azur een mooie camping, redelijk ruime plaatsen en veel schaduw. Ik heb navraag gedaan waar het door komt dat je in Frankrijk nergens meer met een bermuda in een zwembad mag komen. Een instantie die het zwemwater in die zwembaden moet controleren heeft vastgesteld dat die broeken teveel verontreiniging geven. Maar niemand trekt er zich iets van aan, we zijn verplicht dat bord op te hangen, maar we doen er niets aan, u kunt gerust gaan zwemmen. Ter geruststelling van schoonzoon Jan kan ik melden dat ik alweer een nieuw bierglas heb. Gekregen Jan! Dan over het onweer, daar kwam ik op omdat ik een oude stelling las die als volgt luidt: In de cyclus van de natuur is er geen overwinning of nederlaag, alleen beweging. Die stelling deed me weer denken aan mijn gesprek met de interniste, want toen ik meldde dat ik spontaan allerlei kleine wondjes begon te krijgen, haalde ze de schouders op. Ik zei dat er elke week weer iets zich voordeed en haalde de schouders op. Alles beweegt zeiden we beiden. Pantha Rei. Niets is blijvend. Dat is toch een geruststelling ook. Op woensdag de 10e rij ik om 9 uur terwijl het al 25 gr. Is naar Nice en ga naar Vieux Nice met de markt. Ik parkeer de scooter waar dat mag en knoop mijn rugzak en helm aan zowel de scooter als aan een beugel in de grond. Dan is het hopen of wat dan ook dat alles met inhoud er nog is bij terugkeer. Halverwege de markt ga ik nog eens kijken en alles zit er nog op. Ik doe wat inkopen voor op de boot en rij dan tegen 12 uur de haven in en moet voor de aanwezige rij gaan staan. Ik hoorde van Fransen dat de NSCM, de Corsicaans ferry mij. Door stakingen en gedoe met de syndicalisten onderuit is gegaan en dat er nu gesproken wordt over een doorstart maar her problemen zijn de overbodige werknemers. Het is overal de zelfde ziekte, men wil de werknemers minderen maar de economie stimuleren maar de werkloosheid stijgt en de aandeelhouders zijn blij. Maar als het geel-blauwe schip de kleine haven binnenvaart, toevallig heb ik een gele korte broek aan met een blauw overhemd, zijn al die problemen weer verdampt en concentreer ik me op de spekgladde ferry vloer om een U turn te maken en dan wordt de scooter stormvast gezet. Een half uurtje later varen we het zeegat uit. Net als dat condoom die Levy Wehmoed, de dichter, de Nieuwe Waterweg uit zag drijven en mijmerde; Ik heb alleen maar niemand waar ik zoveel van houd.
Gisteravond toen op het meer de waterscooters de andere recreanten langdurig hun rust hadden bedorven en het om 19.00 uur voor gezien hielden, stopten de tientallen zwanen op het meer met het grondelen en de hele groep peddelde met opgeheven hoofd naar een andere plek op het meer. Boven de bergen bolderden donkere en hel gele wolken en het onweer kon weer beginnen. Het duurde tot bijna mijn bedtijd, op dit moment ligt dat even na negen uur in de avond. Het was niet zo’n noodweer als in Bastogne maar de E-bikes van mijn Franse buren vielen om. Ik had die dag nog enorm geluk gehad in Dole want ik werd nagereden door een al toeterende automobilist, die toen hij naast me kwam rijden een riedel Frans tegen me schreeuwde wat ik niet verstond maar begreep dat ik iets verloren had. IK zie dat ik mijn slaapzak kwijt ben, die zat op de koffer achterop met 2 snelbinders. Ik bedank hem en keer om en de volgende automobilist begint iets met dezelfde inhoud als de vorige te roepen, ik steek de hand maar op. Dan komt een trimmer in goed tenue midden op de straat me tegemoet te trimmen met triomfantelijk mijn slaapzak in zijn handen die hij nog boven zijn hoofd houdt. Hij wil zelfs geen hand en ik knoop de slaapzak weer op de koffer. Later besef ik dat ik al heel wat gereden heb vandaag zonder een tegenligger te zien. Maandagmorgen is het nog mistig en vochtig van al de regen van vannacht, maar de temperatuur is al behoorlijk, 15 gr. Om half 8. Ik rij over een klein weggetje langs de Rhône die ik niet kan zien tot ik er 2 maal overheen ga op de plek waar de rivier besloot niet langer naar het westen te stromen maar zuidwaarts te gaan. Na 90 km ben ik in Grenoble en de navigatie loodst me via de buitenwijken naar de juiste weg naar Sisteron via de col de la Croix Haute. Die is slechts 1190 mtr hoog maar 2 jaar geleden liep de scooter er met een gangetje van iets meer dan 20km per uur tegenop in de stromende regen. Ik heb het idee dat er meer power in zit nu. Het is in ieder geval droog maar er staat een koude wind. En inderdaad gaat het sneller, ik ga nu met iets meer dan 30 er tegenop en in de afdaling is de scooter niet te houden mar ik laat het niet verder dan 80 komen. Op een stuk met een doorgetrokken midden streep wil een 308 Cabrio me passeren maar als 2 wieler heb je soms meer weg nodig dan die twee wielen, als b.v. een stuk asfalt er slecht uit ziet of de wind je een zetje geeft. De man begint te toeteren en ik wijs op de middenstreep, wat betekend: niet inhalen. Als het weer mag doet hij het met veel misbaar en wat ik al verwacht gebeurt, met 70 snijdt hij de weg al zodat ik bijna zijn achterkant raak. Ik scheld met alles wat ik aan Frans ken en zwaai met de linker vuist, maar dan ben ik het kwijt, stumpers met teveel geld en geen verstand. In Sisteron bij de benzinestation staan 4 Hollandse motorrijders en we maken een praatje. Ze gaan de Gorges du Verdon doen en dan via de alpencols weer terug, maar voor mij kan er zowaar bewondering af. Vanaf dat ik hier aankwam onweert het boven Digne, alleen gedonder en geen bliksem, er dreigt regen en erger maar het blijft rommelen in de lucht. Terwijl ik dit voorgaande aan het schrijven was zakte ik door mijn nieuw aangeschaft roze vouwstoeltje. Het is de wet van Murphy die vandaag in werking is. Eerst brak mijn bierglas en toen de gasaansteker voor mijn gassetje, daarna zag ik dat mijn dimlicht het niet meer doet, en die moet altijd branden(voorschrift). Er wat dit niet de ideale plek is as nog iets maar dat ben ik vergeten. Oh ja, er was geen verbinding zodat er niet gebeld en ge-SMS’t kon worden. Bovendien begon het om 6 uur te regenen en onweren, zodat ik een schuilplaats onder de bomen moest zoeken. Daarna bedacht ik dat dit niet een ideale plek is tijdens onweer, dus legde ik me in de tent neer en keek op de buik liggend naar buiten. Ik had het boek over Napoleon en een zaklamp mee genomen maar dat wilde niet lezen en de lamp vasthouden. Dus deed ik het boek en de tent en de ogen dicht en sliep met enige onderbreking tot de volgende ochtend 6 uur. Ik zag al die regen als een half geslaagde cyclus, immers meer dan de helft van wat neer komt verdampt de volgende dag en de rest gaat via de planten en de grond indirect ook weer naar zee. Een repeterende cyclus van de aarde, zonder oogmerk. Ik kom hier later op terug. Deze dinsdag brengt me weer die prachtige Route 85, of de Route Napoleon. Geliefd door alle motorrijders en een enkele scooteraar. Als ik aan de weg begin is het slechts 11 graden, er stijgt nog veel waterdamp omhoog maar tot Castellane blijft het koud en ik stop voor een koffie. Wat verderop wijst de tomtom me naar een weggetje naar links, de D2 een wit weggetje op de kaart en die gaat naar de Col de Vence en zakt dan naar Cagnes s. Mer. Alleen maar fietsers op de weg geen overig verkeer en een schitterende omgeving, de brem staat hoog en in volle bloei en dat is heerlijk voor de neus. Toen ik net uit het ziekenhuis kwam i.v.m. verkeerde medicatie voor de chemo, werd mijn scooter terug gebracht van een jaarlijkse beurt. Hij vertelde dat hij een iets of zwaardere of bredere v. snaar had gemonteerd. Het drong toen niet goed tot me door, maar nu merk ik duidelijk dat hij meer power heeft dan anders. In ieder geval geniet ik van dit alles, onderweg zijn en mooi weer hebben en een onzekere toekomst. Heerlijk. Vanmiddag ben ik naar de haven van Nice gereden en heb een ticket voor de boot van morgen naar Calvi op Corsica gekocht. Vertrek om 14.00 uur en aankomst daar om 19.00. Genoeg tijd om bij licht te installeren. Op de camping hier in Cagnes komen verschillende Hollanders vragen waar de camper staat want men neemt niet aan dat ik ermee uit Holland ben gekomen. Ik kan diverse keren mijn verhaal over het reizen per scooter kwijt. Het is met de schaarse grond hier aan de Cote d’Azur een mooie camping, redelijk ruime plaatsen en veel schaduw. Ik heb navraag gedaan waar het door komt dat je in Frankrijk nergens meer met een bermuda in een zwembad mag komen. Een instantie die het zwemwater in die zwembaden moet controleren heeft vastgesteld dat die broeken teveel verontreiniging geven. Maar niemand trekt er zich iets van aan, we zijn verplicht dat bord op te hangen, maar we doen er niets aan, u kunt gerust gaan zwemmen. Ter geruststelling van schoonzoon Jan kan ik melden dat ik alweer een nieuw bierglas heb. Gekregen Jan! Dan over het onweer, daar kwam ik op omdat ik een oude stelling las die als volgt luidt: In de cyclus van de natuur is er geen overwinning of nederlaag, alleen beweging. Die stelling deed me weer denken aan mijn gesprek met de interniste, want toen ik meldde dat ik spontaan allerlei kleine wondjes begon te krijgen, haalde ze de schouders op. Ik zei dat er elke week weer iets zich voordeed en haalde de schouders op. Alles beweegt zeiden we beiden. Pantha Rei. Niets is blijvend. Dat is toch een geruststelling ook. Op woensdag de 10e rij ik om 9 uur terwijl het al 25 gr. Is naar Nice en ga naar Vieux Nice met de markt. Ik parkeer de scooter waar dat mag en knoop mijn rugzak en helm aan zowel de scooter als aan een beugel in de grond. Dan is het hopen of wat dan ook dat alles met inhoud er nog is bij terugkeer. Halverwege de markt ga ik nog eens kijken en alles zit er nog op. Ik doe wat inkopen voor op de boot en rij dan tegen 12 uur de haven in en moet voor de aanwezige rij gaan staan. Ik hoorde van Fransen dat de NSCM, de Corsicaans ferry mij. Door stakingen en gedoe met de syndicalisten onderuit is gegaan en dat er nu gesproken wordt over een doorstart maar her problemen zijn de overbodige werknemers. Het is overal de zelfde ziekte, men wil de werknemers minderen maar de economie stimuleren maar de werkloosheid stijgt en de aandeelhouders zijn blij. Maar als het geel-blauwe schip de kleine haven binnenvaart, toevallig heb ik een gele korte broek aan met een blauw overhemd, zijn al die problemen weer verdampt en concentreer ik me op de spekgladde ferry vloer om een U turn te maken en dan wordt de scooter stormvast gezet. Een half uurtje later varen we het zeegat uit. Net als dat condoom die Levy Wehmoed, de dichter, de Nieuwe Waterweg uit zag drijven en mijmerde; Ik heb alleen maar niemand waar ik zoveel van houd.
-
11 Juni 2015 - 13:30
Annely Scafidi:
Mooi lang verslag Wim! Je hebt al heel wat buien overleefd. En nu tuf je alweer rond op Corsica. We volgen je op de voet en wensen je veel mooie rustige plekjes toe. Geniet!!
-
11 Juni 2015 - 14:45
Cleo:
Ook voor Murphy's law geldt: het gaat over!
Geniet van Corsica en de kaasjes. Wel graag daar laten! -
11 Juni 2015 - 18:33
Annette Lhors:
Hallo Wim,
Wat fijn dat jij alweer zo'n mooie, leuke reis kan maken !! Ik zit hier in Schiedam tot ergens in juli, dan een paar weken naar Lathum en dan kom ik terug voor de 2e operatie van Juliette eind augustus...Ik had ook heel veel reisplannen maar ja, de gezondheid van mijn kindje gaat voor !!
Ik wens je heel veel plezier en doe aub heel voorzichtig hé ?!
Dikke kus,
Annette -
12 Juni 2015 - 09:30
Hans Van Dam:
Het is altijd spannend kamperen met een tent je bent scherp merkt alles op om je heen en vooral de overlevering aan de grillen van weersomstandigheden. En als ervaren globetrotter leer er altijd weer iets bij, zoals het stouwen van je bagage bijvoorbeeld. Je hebt al zo weinig mogelijk bij je daarom kan je niets missen de vorige reis was je echt iets kwijt door onzorgvuldig inpakken een wegenkaart als ik me goed herinner.
Ik lees dat je motortje en aandrijving in goede conditie zijn en de vario goed afgesteld is dat merk je echt bij het klimmen maar wees voorzichtig met de afdalingen. Ik persoonlijk zou peentjes zweten als mijn teller 80 km. per uur aangaf, de scooter en de remmen kunnen dat wel aan maar je weet niet wat voor klepveertjes er gemonteerd zijn. Doorgaans is er geen reden zware klepveren te monteren voor de Nederlandse specificaties er zou maar een klepje niet op tijd dicht gaan, het zou je vakantie voor een deel kunnen verknallen want de schade is dan aanzienlijk.
Ook leuk om landgenoten te ontmoeten hun verbazing te bespeuren en daarop over je reizen te kunnen vertellen, tot het genoegen van deze mensen. Je weet speciale verhalen en verslagen luisteren mensen graag naar het boeit en ze, vergeten het niet gauw meer en vertellen het rond. Nog leuker is dat je geestverwanten treft die op een soortgelijke wijze de wereld in trekken als jij, zoals je verleden jaar die eenzame motorrijder trof.
Het eerste waar ik aan dacht toen ik dat zwembroeken verhaal las was, als je nou niet weet wat het gezegde hier de "Franse slag" inhoud dan heb je hier een goed voorbeeld . Protesteren en staken doen ze daar een stuk beter dan wij, hier is men erg apathisch aan het worden naar mijn mening althans.
Spanning alom tijdens zo`n reis, ook als je stilstaat, zoals je zegt het is ook altijd maar afwachten als je de scooter alleen laat met bepakking of alles er nog wel op of aanzit als je terugkomt. Waarschijnlijk herinner je dat valhelm gedoe van verleden jaar nog al te goed.
Tot zover gaat alles goed Wim houden zo pas op jezelf neem nauwkeurig je medische verplichtingen in acht en geniet er van, tot de volgende keer. -
12 Juni 2015 - 12:07
Pim De Jonge:
dag Willem,
Volkomen bewust van het feit dat la douce France een groot land is,
had ik niet zo'n uitgebreid verslag verwacht.
Ik weet dat je je hand niet omdraait om bij tijd en wijle een boekwerk
het licht te laten zien, maar dat het potlood nog niet stomp geworden is onderweg
toont dat een fitte buurman zijn plannen aan het verwezenlijken is.
Bravo Wim!!
Ik kan me voorstelen dat je genoten hebt van de Grand Canyon du Verdon.
Ben zeer benieuwd naar je verhalen over Corsica.
met burengroet
Pim
-
12 Juni 2015 - 14:31
Beina:
Hoi Wim, Het gaat goed zo te lezen. Wij genieten weer van de prachtige verslagen. Kamperen dat kan jij wel maar ja dat deed je al zo'n 65 jaar geleden. Goede reis verder en groetjes van beina. -
16 Juni 2015 - 08:49
Jan:
Dag Wim, mooi verhaal maar...... Krijgen telt niet!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
