Slavkov of de slag bij Austerlitz

Ik kijk rond zoals Napoleon hier ook moet hebben gekeken, ik sta op de heuvel bij Slavkov-Austerlitz waar een groot monument is opgericht ter ere van alle gesneuvelden en helden, zowel Fransen als Oostenrijkers en Russen. De laatsten verloren de slag en lieten zo'n 15.000 man dood en of gewond achter. De verliezen van de Fransen waren veel kleiner, 1600 doden.In 1805 op 2 december.
De 3 keizersslag. Als op die maandag
het sein voor de strijd klinkt komt de zon als een enorme magentakleurige bal boven de heuvel
te voorschijn.Nog maar 2 dagen er voor had het nog gesneeuwd. De Russen en Oostenrijkers waren de 19e november aangekomen om bij Slavkov kwartier te maken. Napoleon kwam een dag later.Hij zag dat de Oostenrijkers de heuvel die zo'n 300 mtr.hoog is, bezet hadden. Tijdens de slag dwong hij hen af te dalen en kon zo een wig tussen hun troepen drijven en dat bracht hem de victorie.De Keizer en de Tsaar zagen het aan. De bevolking van Slavkov en omringende dorpen hadden goede zaken gedaan met brood- en melkverkoop.Over de rest wordt niets vermeld.
Ik sla mijn tent op bij de Slowaakse grens. Gisteravond in Praag op de camping werd ik door een shantizanger( Het Veerse scheepstuig) op de koffie gevraagd. Ik, als bijna enige persoon, wist niet wat shanti is, ik dacht aan een zweverig soort religie, dus wilde ik eerst weten wat het was voor ik de uitnodiging aannam.De dag er na zing ik rijdend over de landerige wegen uit volle borst: Een zeeman ging eens.......Dat krijg je ervan!
Vanavond wordt ik op de wijn gevraagd in de kantine. Je legt een paar cent neer en geeft een lege lt.fles en krijgt de boel vol terug met 3 plastic bekers. Hij is een oud beleidsmedewerker in Rotterdam en zijn vrouw maakt allochtonen wegwijs in het sociale nederlandse bos.
De rit hiernaartoe ging met enkele zeer zware regen en onweersbuien gepaard. Je ziet geen wegdek meer en dus geen kuilen, vrachtwagens die rakelings langs je gaan en door de zuiging kom je nog gevaarlijker dichterbij.Bliksem die rechts en links loodrecht naar beneden slaat, ik begon echt naar iets anders te verlangen. Uiteindelijk waaide ik weer droog, en op de camping was het aangenaam weer.De bewegwijzering hier is allerbelabberds. Tussen de reclameborden aan de lantaarnpalen wordt met een driehoekje de richting aangegeven.Meestal maar 1 plaats per richting.Maar als je tegelijk ook uitkijkt naar een campimg, bezinestation, en bank, ben je al gauw de weg kwijt.Op de kruispunten zelf staan geen richtingsborden. Had je eerder maar moeten opletten.! In Slowakije, waar ik de volgende dag ben, is dat al aangepast aan de westerse systemen.Wel trekt iemand op vlak voordat ik op volle snelheid liggend er vlakbij ben, ik heb voorrang dus reken je erop dat de ander wacht, Ik zie de chauffeuse nog wanhopig de handen heffen, met de remmen tot aan hetstuur ingeknepen en de voeten over de grond slepend weet ik met een enorme stuurbeweging haar nog net te ontwijken en zo een zijwaardse ram te voorkomen. Omdat het een vrouw betreft kuis ik in beperkte mate m'n verwensingen. 10 km. verder word ik ingehaald en de gast gaat naar rechts en remt loeihard want hij slaat direct rechtsaf.Ik kan niet naar links want daar zit inmiddels een andere auto. Weer hang ik voluit in de remmen, ook dit overleef ik en de bestuurder krijgt de gehele ongekuiste versie, het komt vanuit de tenen en ik doe geen moeite om iets te vertalen.Daarna is mijn geloof in de manieren van de Slowaken naar de knoppen.Een auto van rechts en ik knijp al in de remmen.Maar op die manier help je je gemiddelde ook om zeep.Ik rij met een bocht om Bratislava heen, dat houdt in dat er een heuvelrug overwonnen moet worden en dat is 's morgens in de schaduw een koude bedoening, maar liever dat dan de heisa van een drukke stad.Bovendien komen m'n zenuwen weer beter tot rust in zo'n bosrijke omgeving.Maar na de afdaling terug op het vlakke terrein staat het volgende weer op het menu: Een betonweg in erg slechte staat met een enorme zijwind van links en dat 40 km lang. Ik moet de scooter met handen en voeten vasthouden anders stuiter ik eraf. Het is een wonder dat er niets aan onderdelen aframmelt. Gisteren reed ik op topsnelheid(80) een heuvel af en er zat ineens een gat, ik kon niet ontwijken en dacht dat het hele ding in tweeën brak.
Een mooie landelijke weg naar de Hongaarse grens zorgt weer voor rust en het genieten komt weer terug. Een oude ijzeren brug over de Donau markeert de grens. Vervallen grenskantoren geven aan dat Europa op de goede weg is. Tijdens de rit van Gyor naar Szekesfehervar probeer ik achter de redenen te komen waarom een regen-of onweersbui zich altijd ontwikkelt boven een richting waarheen ik wil. In Szekesfehervar ben ik nog net zo onwetend. Bij een meer tussen het Balaton en Budapest zet ik m'n tentje op en duik meteen het redelijk warme water in.Door de ondiepte warmt het water in de zomer op tot wel 26 gr. las ik.Ik ga op zoek naar internetcafé's maar daarvan hebben ze nog geen weet.Inmiddels staat mijn teller al op 1500 km.Het is hier nog steeds de bekende oude rommel net als in de jaren 80 toen we hier ook zijn geweest. Vandaar dat er ook geen toerist te bekennen is. Op het veld waar mijn tentje staat ben ik de enige dwz buiten de miljoenen muggen of rare vliegjes die in wolken opspringen als je door het gras loopt. De tent dichthouden is het devies.Wat dagen geleden door vermoeidheid overmand had ik dat nagelaten, een hele volière
heeft me gezelschap gehouden, dat was nog tot daar aan toe maar ik had die middag buiten de tent een nodig dutje gedaan en had niet gezien dat ik op een mierensnelweg ging liggen.s'Nachts nog talloze kleine mieren uit de nek en van de rug gehaald.
In de ondergaande zon roeit een ruim 40 jarige Hongaar met een enorme buik z'n lief in een bootje op het meer, voorbij mijn tent In dat gelige licht lijken haar borsten nog groter dan eerder deze dag . Toen zag ik ze elkaar zoenen op een scheef aflopende vlonder, hij liep zover dat zijn schoenen onder water kwamen. Ze keek toen heel schalks. Zoiets moeten ze me niet aandoen. Gelukkig lijd ik aan de 3 kwalen van het ouder worden: Slechter gaan zien en minder goed horen terwijl het vergeten steeds beter gaat.


Agard Hongarije.