De Landing Op Sicilie
Blijf op de hoogte en volg Wim
04 Juni 2013 | Italië, Palermo
a.b. MS Splendid
Mijn slaapplek aan boord heet Porto Cervo en mijn stoel is nr.10. Gelukkig zijn de 2 aanpalende stoelen onbezet dus ik ga ze annexeren en zodoende een uur of 6 heerlijk gestrekt kan liggen. Ik was dan ook behoorlijk vermoeid geraakt door de 220 km lange en drukke kustweg van Nice naar Genua. Het is een mooie weg voor bikers want het kronkelt en stijgt en daalt de hele tijd. Elk plaatsje levert oponthoud op door de vele verkeerslichten en oversteekplaatsen maar ik ben op reis en heb weinig haast, de boot gaat pas om 23.00 uur uit Genua.. Bekende namen komen voorbij: de Poggio en de Cipressa, cabo Berthe. Ik laat ze links liggen, in mijn geval ook letterlijk maar ik kan nu zien dat die bekende namen uit de race Milaan- San Remo erg steil zijn. Veel mooie plaatsjes langs de route en men gaat op deze eerste dag van het mooie weer massaal naar de grintstranden. Enkelen wagen al een duik in het blauwe water. De scooter klimt weer zoals het moet terwijl ik niets bijzonders heb gedaan tot nu toe om de prestaties te verbeteren, maar ze rijdt nu een thuiswedstrijd deze Piaggio, dat zal het zijn. In Genua zit deel 1 van de reis er op. Na de vaart van 20 uur begint deel 2 met de ronde van Sicilië en daarna zie ik wel verder. Het lijkt er op dat het zomerweer nu dan eindelijk begonnen is
Gisteren afscheid genomen van mijn Deense buurman met de hoop uitgesproken dat hij zal vinden waarnaar hij op zoek zal zijn. Maar ook de 2 Franse buurjongens gewaarschuwd dat die teringherrie vanavond niet aan mag staan omdat ik bijtijds wil gaan slapen. De ene rookt wiet en laat met enige trots een bewaardoosje voor het spul zien van een Ned. coffeeshop. Ze slapen in een ruim uitgevallen tent met een groot 2 persoonsmatras. Ze zijn hier op zoek naar werk maar gisteren behoorlijk verbrand aan zee. Ik gaf er geen commentaar op omdat we dat varkentje over de muziek nog moesten wassen. Maar een Ned. campereigenaar stapte bij de eerste rap-tonen direct naar de madame van de camping die resoluut optrad. Meteen die muziek een fors stuk zachter, punt uit. De jongens deden niets, nu direct zei ze. Oh , is over een minuut ook goed? Vroeg de een. Nee nu. Ze wachten allemaal en even later deden ze het gevraagde. Dat wachten vond ik wel weer leuk aan hen. Maar toen het geluid na een uurtje toch weer wat opgelopen was, liep mik naar ze toe en vroeg of ze geen koptelefoons hadden, beaamden ze dat en even later was het stil. Jammer, ze draaiden net Pink Floyd, maar ik sliep direct en als een roos. Het tot 100 tellen mislukte helemaal, bij 40 was ik al weg.
De grote aanval van depressiviteit de avond ervoor met het onweer was helemaal weg, ik voelde me opgeruimd, maar bleef me afvragen waarvan het kwam. Bijna elke reis gebeurt wel zoiets maar niet in de mate zoals nu. Ik moest het bed uit en wat rondlopen in de nacht op de camping om weer wat rust in het hoofd te krijgen Ik houd het maar op het verlaten van de comfort-zone. Wie doet nu ook zoiets. Terwijl ik dit trijpen in de bar van het schip komt er een echtpaar tegenover mij zitten en een andere Italiaan die ik op de kade tijdens het wachten sprak erbij komt en hen gaat uitleggen dat ik de ronde van Italia op een scooter cinquate doe. Ongeloof bij de anderen zoals het bij hem ook ongeloof gaf toen hij me op de kade vroeg of het een 250cc was. Onderweg gaan ook vaak duimen van mede scooter- en motoristen omhoog als ze dat ding van mij zien en ook het NL bord. Ik vind het leuk. Dan blijkt dat de Italianen, om maar eens een algemeenheid te debiteren, toch wat opener en spontaner zijn, bovendien zien de mannen er verzorgder uit, vergeleken met de mannen bij ons, ik verlies op dit moment op alle fronten. Een Ned. Echtpaar bood me aan om in hun hut te gaan douchen, ik schrok, was bang dat ik zo erg stonk, maar ik had vergeten een hand door m’n haar te halen vanochtend. Hij sprak me ook op de kade aan, ze reizen met een grote Hobby caravan, en vroeg of ik vaker met een ferry had gereisd en of ik wist of je achteruit met de caravan van boord moest rijden. Hij zat er nogal over in en had gezien dat het geen roll on roll off schip was. Ik probeerde hem gerust te stellen , wat maar gedeeltelijk lukte. Vanmorgen was hij een stuk meer gerust gesteld, zei hij desgevraagd.
Als ik eindelijk van boord mag met de scooter, die in het diepste ruim stond vastgeketend is het al 8 uur in de avond en dan begint hier hier in Sicilië al aardig te schemeren. Ik vermoedde nog 25 km te moeten rijden maar dat viel 10 km mee. In Sferrocavalho vraag ik een mannetje de weg want ik had nog geen bord van Camping Playa gezien. Op de vakantiebeurs had ik de eigenaresse gesproken en ze had me bevolen bij haar te komen staan. Het mannetje roept weer een andere man met scooter( wie heeft er hier geen scooter?)en die gebaart me hem te volgen, ik heb een vermoeden dat het niet goed komt maar de tijd dringt, het wordt al aardig donker. We zijn er vrij snel en het is inderdaad de verkeerde camping, maar het is een olijfgaard en het heet ook zo L’Olive. Ik berust er maar in, verreisd en bijna donker zodat alles op de tast moet gebeuren, de camping lijkt rustig en ik kom achter een Duits stel met een Westfalia te staan, onder stok oude krom gegroeide olijfbomen. Het sanitair ziet er proper uit en wat later ontdek ik een espressomachine die dat spul geeft voor 50ct, daar ga ik meteen gebruik van maken, hij geeft er een bekertje bij en het is voortreffelijk. Ik installeer alles zo goed als mogelijk en ga me wassen en schone kleren aantrekken en spring op de scooter terug naar de kern van het dorp waar de restaurantjes aan de haven zijn. Ga een trattario binnen en bestel een pizza met een glas rode Siciliaanse wijn. Het hele restaurant weet even later dat ik uit Holland kom. Ik val als een blok in slaap en merk de volgende dag dat ik in de echte zomer gereden ben.
Palermo.
Het is maar 16 km naar het centrum , via dan weer snelweg en dan weer binnenweg, het verkeer is een rommeltje, alles gaat zonder regie zijn eigen gang, de scooters en motoren hebben hun eigen code, zorgen dat je vooraan staat bij een rood licht en dan vol op het orgel bij groen. Links of rechts inhalen is toegestaan, mits je de ruimte hebt, kriskras mag ook. Je leert het snel, een aanleg voor asociaal gedrag is een pre. Ik voel me als een vis in het water en parkeer de scooter bij de Saint Catharina kerk en ga die ook bezoeken tegen 2€. Daarna loop ik 4 uur door het centrum en kijk de ogen uit. Een grandioze stad, met imposante gebouwen naast verpauperde blokken waar de mensen in donkere vervallen stegen wonen. Soms lijkt het of de huizen uit een war zone komen, kogelgaten zijn nog zichtbaar, maar vooral het leven op straat is een lust voor het oog. Overal nog de venters die ik nog uit mijn jeugd ken; de groenteboer, de scharensliep en de visboer die zingend, we zijn in Italië, zijn waar aanprijst, maar ook de man met zijn handkar met alle soorten waspoeders, die zich moet inspannen de oplopende straatjes in te komen.
Wat een stad, ik loop in mijn eentje door alle straatjes en stegen en voel me behoorlijk senang.
Mijn slaapplek aan boord heet Porto Cervo en mijn stoel is nr.10. Gelukkig zijn de 2 aanpalende stoelen onbezet dus ik ga ze annexeren en zodoende een uur of 6 heerlijk gestrekt kan liggen. Ik was dan ook behoorlijk vermoeid geraakt door de 220 km lange en drukke kustweg van Nice naar Genua. Het is een mooie weg voor bikers want het kronkelt en stijgt en daalt de hele tijd. Elk plaatsje levert oponthoud op door de vele verkeerslichten en oversteekplaatsen maar ik ben op reis en heb weinig haast, de boot gaat pas om 23.00 uur uit Genua.. Bekende namen komen voorbij: de Poggio en de Cipressa, cabo Berthe. Ik laat ze links liggen, in mijn geval ook letterlijk maar ik kan nu zien dat die bekende namen uit de race Milaan- San Remo erg steil zijn. Veel mooie plaatsjes langs de route en men gaat op deze eerste dag van het mooie weer massaal naar de grintstranden. Enkelen wagen al een duik in het blauwe water. De scooter klimt weer zoals het moet terwijl ik niets bijzonders heb gedaan tot nu toe om de prestaties te verbeteren, maar ze rijdt nu een thuiswedstrijd deze Piaggio, dat zal het zijn. In Genua zit deel 1 van de reis er op. Na de vaart van 20 uur begint deel 2 met de ronde van Sicilië en daarna zie ik wel verder. Het lijkt er op dat het zomerweer nu dan eindelijk begonnen is
Gisteren afscheid genomen van mijn Deense buurman met de hoop uitgesproken dat hij zal vinden waarnaar hij op zoek zal zijn. Maar ook de 2 Franse buurjongens gewaarschuwd dat die teringherrie vanavond niet aan mag staan omdat ik bijtijds wil gaan slapen. De ene rookt wiet en laat met enige trots een bewaardoosje voor het spul zien van een Ned. coffeeshop. Ze slapen in een ruim uitgevallen tent met een groot 2 persoonsmatras. Ze zijn hier op zoek naar werk maar gisteren behoorlijk verbrand aan zee. Ik gaf er geen commentaar op omdat we dat varkentje over de muziek nog moesten wassen. Maar een Ned. campereigenaar stapte bij de eerste rap-tonen direct naar de madame van de camping die resoluut optrad. Meteen die muziek een fors stuk zachter, punt uit. De jongens deden niets, nu direct zei ze. Oh , is over een minuut ook goed? Vroeg de een. Nee nu. Ze wachten allemaal en even later deden ze het gevraagde. Dat wachten vond ik wel weer leuk aan hen. Maar toen het geluid na een uurtje toch weer wat opgelopen was, liep mik naar ze toe en vroeg of ze geen koptelefoons hadden, beaamden ze dat en even later was het stil. Jammer, ze draaiden net Pink Floyd, maar ik sliep direct en als een roos. Het tot 100 tellen mislukte helemaal, bij 40 was ik al weg.
De grote aanval van depressiviteit de avond ervoor met het onweer was helemaal weg, ik voelde me opgeruimd, maar bleef me afvragen waarvan het kwam. Bijna elke reis gebeurt wel zoiets maar niet in de mate zoals nu. Ik moest het bed uit en wat rondlopen in de nacht op de camping om weer wat rust in het hoofd te krijgen Ik houd het maar op het verlaten van de comfort-zone. Wie doet nu ook zoiets. Terwijl ik dit trijpen in de bar van het schip komt er een echtpaar tegenover mij zitten en een andere Italiaan die ik op de kade tijdens het wachten sprak erbij komt en hen gaat uitleggen dat ik de ronde van Italia op een scooter cinquate doe. Ongeloof bij de anderen zoals het bij hem ook ongeloof gaf toen hij me op de kade vroeg of het een 250cc was. Onderweg gaan ook vaak duimen van mede scooter- en motoristen omhoog als ze dat ding van mij zien en ook het NL bord. Ik vind het leuk. Dan blijkt dat de Italianen, om maar eens een algemeenheid te debiteren, toch wat opener en spontaner zijn, bovendien zien de mannen er verzorgder uit, vergeleken met de mannen bij ons, ik verlies op dit moment op alle fronten. Een Ned. Echtpaar bood me aan om in hun hut te gaan douchen, ik schrok, was bang dat ik zo erg stonk, maar ik had vergeten een hand door m’n haar te halen vanochtend. Hij sprak me ook op de kade aan, ze reizen met een grote Hobby caravan, en vroeg of ik vaker met een ferry had gereisd en of ik wist of je achteruit met de caravan van boord moest rijden. Hij zat er nogal over in en had gezien dat het geen roll on roll off schip was. Ik probeerde hem gerust te stellen , wat maar gedeeltelijk lukte. Vanmorgen was hij een stuk meer gerust gesteld, zei hij desgevraagd.
Als ik eindelijk van boord mag met de scooter, die in het diepste ruim stond vastgeketend is het al 8 uur in de avond en dan begint hier hier in Sicilië al aardig te schemeren. Ik vermoedde nog 25 km te moeten rijden maar dat viel 10 km mee. In Sferrocavalho vraag ik een mannetje de weg want ik had nog geen bord van Camping Playa gezien. Op de vakantiebeurs had ik de eigenaresse gesproken en ze had me bevolen bij haar te komen staan. Het mannetje roept weer een andere man met scooter( wie heeft er hier geen scooter?)en die gebaart me hem te volgen, ik heb een vermoeden dat het niet goed komt maar de tijd dringt, het wordt al aardig donker. We zijn er vrij snel en het is inderdaad de verkeerde camping, maar het is een olijfgaard en het heet ook zo L’Olive. Ik berust er maar in, verreisd en bijna donker zodat alles op de tast moet gebeuren, de camping lijkt rustig en ik kom achter een Duits stel met een Westfalia te staan, onder stok oude krom gegroeide olijfbomen. Het sanitair ziet er proper uit en wat later ontdek ik een espressomachine die dat spul geeft voor 50ct, daar ga ik meteen gebruik van maken, hij geeft er een bekertje bij en het is voortreffelijk. Ik installeer alles zo goed als mogelijk en ga me wassen en schone kleren aantrekken en spring op de scooter terug naar de kern van het dorp waar de restaurantjes aan de haven zijn. Ga een trattario binnen en bestel een pizza met een glas rode Siciliaanse wijn. Het hele restaurant weet even later dat ik uit Holland kom. Ik val als een blok in slaap en merk de volgende dag dat ik in de echte zomer gereden ben.
Palermo.
Het is maar 16 km naar het centrum , via dan weer snelweg en dan weer binnenweg, het verkeer is een rommeltje, alles gaat zonder regie zijn eigen gang, de scooters en motoren hebben hun eigen code, zorgen dat je vooraan staat bij een rood licht en dan vol op het orgel bij groen. Links of rechts inhalen is toegestaan, mits je de ruimte hebt, kriskras mag ook. Je leert het snel, een aanleg voor asociaal gedrag is een pre. Ik voel me als een vis in het water en parkeer de scooter bij de Saint Catharina kerk en ga die ook bezoeken tegen 2€. Daarna loop ik 4 uur door het centrum en kijk de ogen uit. Een grandioze stad, met imposante gebouwen naast verpauperde blokken waar de mensen in donkere vervallen stegen wonen. Soms lijkt het of de huizen uit een war zone komen, kogelgaten zijn nog zichtbaar, maar vooral het leven op straat is een lust voor het oog. Overal nog de venters die ik nog uit mijn jeugd ken; de groenteboer, de scharensliep en de visboer die zingend, we zijn in Italië, zijn waar aanprijst, maar ook de man met zijn handkar met alle soorten waspoeders, die zich moet inspannen de oplopende straatjes in te komen.
Wat een stad, ik loop in mijn eentje door alle straatjes en stegen en voel me behoorlijk senang.
-
04 Juni 2013 - 17:59
Cor Nas:
Wim,
Ik geniet en reis in gedachten met je mee.
Wees voorzichtig,
Groeten van mij en Corry
Cor -
04 Juni 2013 - 21:15
Arie Van Loon:
Wim je maakt er weer een mooi reis verhaal van , ik geniet ervan en ben stik jaloers op je
groet Arie -
05 Juni 2013 - 11:34
Jos:
Wat heerlijk dat je nu eindelijk mooi weer hebt, geen wonder dat heel veel mensen depressief zijn,
ik hoor niet anders!
Gelukkig is het weer voorbij en kun je weer genieten!
Ben benieuwd naar het volgende verslag en wilde dat ik iets van jouw reislust had geerfd!
Liefs uit het zonnige en eindelijk zomerse Breda -
05 Juni 2013 - 13:39
Pim De Jonge:
Dag Wim,
Slapen onder olijfbomen. Wat een luxe.
Je kunt je voorstellen dat degenen, die dit lezen je benijden.
Geniet van Sicilie en bind je vast als je de straat van Messina oversteekt,
want anders val je in handen van Scylla of Charybdis en wordt Mieke
een zoutpilaar in Rome.
Hou je haaks buurman en geniet
Pim -
05 Juni 2013 - 21:42
Manon:
Prachtverhaal weer Wim! Blij dat je je weer wat vrolijker voelt! Je beschrijft 't pure van het eiland, dan wil je maar één ding en dat is éven meekijken. Geniet met volle teugen Wim, zó stoer wat je doet. Blijf uit die comfortzone gaan, het doet je goed! Liefs, Manon -
05 Juni 2013 - 21:52
Hans Van Dam:
Het lijkt me leuk Toeren op Sicilie en helemaal nu het weer goed is, trouwens hiet is her nu ook al een paar dagen zomer en zuidoostelijk van hier wassende rivieren en ondergelopen steden.
Nu je zo ver bent blijf daar maar lekker een poosje rondkijken, trouwens het is nog maar 1 zeereisje dan zit je in Tunesie waar je ook zo graag op de scooter heen wilde.
Je scooter loopt nu goed dat is al heel rustgevend dat hele kleine motortje is allesbepalend voor een geslaagde voortzetting, en net als je zegt je bent in het Paggio land.
Dus aan vakkundige service hoeft het niet te ontbreken mocht het nodig zijn.
Ik wens je wederom een hele fijne voortzetting Wim en ik blijf het volgen en geniet met je mee.
Groet ; hans
-
06 Juni 2013 - 18:03
Annette Lhors:
Hallo Wim,
wat heb jij weer leuke mooie foto's !!! Heb jij Marsala gedronken ? lekker hé ? geniet van zo'n mooie tijd en denk aan degene die nog aan het werk zijn !!!
Palermo is heel mooi !!
veel plezier en mooi weer voor jou hoop ik !!! hier in Lathum stijgt het water behoorlijk !!!
x Annette -
06 Juni 2013 - 21:49
Cleo:
Volgens mij zit jij (en vooral ook je scooter)hier helemaal op je plek!
Geniet van het weer, de omgeving het het heerlijke Italiaanse
eten!
Liefs Cleo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
