Buiten zinnen in Croatië

Als ik woensdag eindelijk in Dubrovnik aankom ben ik zo moe dat ik bij het afstappen bij de camping val en de scooter met volle bepakking op me valt. Een voet zit smerig klem tussen scooty en de stoeprand. Het doet zo zeer dat ik even bang ben dat tie gebroken is. Het duurt een poosje voor ik er weer op kan staan.Wat een easy ritje zoumoeten zijn van 250 km wordt een koude en natte rit van meer dan 350 km. Ik rij halverwege helemaal verkeerd en kom ook midden in Bosnië terecht ipv in Dubrovnik. Als een paar mannen me vertellen waar ik ben, wil ik het niet geloven. Ik sprak woorden die hier ongepast zijn, zij lachen wel.Vandaar die vermoeidheid, naar ik had ook de hele dag op 1 kop koffie geleefd, het Bosnische geld was op en als je het land verlaat kun je net zo goed ook het geld wat over is weggooien want het volgende land wil het niet wisselen.Enfin, ik rij de camping op en schrik. Nee hè, dit lijkt Spanje wel, maar dit wil ik niet. Hier zijn vakantiegangers aan het camperen. Maar ik moet eerst maar eens gaan slapen. Na een pizza en m'n ongeloof over de prijzen hier( We zijn de duurste camping van Croatië, zegt het ventje bij de receptie. Waarom? vraag ik. Omdat dit de mooiste stad van Croatië is. De stad is gratis hoor, zeg ik nog maar denk: zak in de (St)grond.) Ik ga slapen.
wordt vervolgd.
Het vervolg is dat ik de volgende dag naar Montenegro of Crna Gora rij en de mooie baai van Kotor rondrij. Hier moet veel wellness gegeven worden maar ik merk het niet, wel is ongeveer iedere Montenegrijn op vakantie en al om 8,30 uur in het water van de baaiaan het badderen. Ik rij tot waar de ferry naar de andere kant gaat en dus ook richting Albanië, maar ik merk dat er al twijfels bij me gaan komen. Weer terug naar Croati7 en mij houden ze altijd aan , eigenlijk omdat ze willen zien waar ik vandaan kom.
Terug op de camping wil ik internetten maar dat moet met een voucher die kost 3,50 euro per half uur. Zijn jullie gek geworden, vraag ik, maar het antwoord is altijd; ik kan er niets aan doen. Maar wat gebeurt er als het half uur om is? Dan wordt je eruit gemept en is al je werk verdwenen. IK stoom uit alle porien, maar ga maar aan het werk, nu weet ik dat ik morgen helemaal weg ben uit Dubrovnik.