De Mazurische meren

Vroeg in de ochtend hoor ik de regen op de tent terwijl Mieke me mooi weer beloofd heeft. Als ik de tent uit kruip is het droog en niet koud, een beetje nevel maar de zon komt bijna door. Vandaag een niet al te lange rit dus ik doe wat dorpjes aan , drink koffie en koop een t-shirt waarvan ik niet kan lezen wat erop staat. De weg die ik volg, no. 20 , een provinciale weg, is erg verassend. Soms zijn er ineens stenen dan weer een nieuw wegdek en dan weer wasbord. De handles aan het stuur gaan lastig los zitten, ik probeer er iets aan te doen door op een markt wat sleutels no.10-13 uit te proberen, helaas. Tegen 3 uur ben ik in Sopot, dat ligt tussen Gdansk en Gdynia. Maar alles puilt uit, er liggen diverse tallships in de haven en er is een belangrijk popconcert. De camping staat bomvol en ik kan met moeite een plekje krijgen.Morgen, in het kader van mijn voorliefde voor historische plekken, ga ik naar de Wolfschanze in het Mazurische merengebied.Navraag bij wat Zweden leert mij dat er alle dagen concerten zijn. Eeen Zweedse groep waarvan hij de naam niet weet, " toch niet Abba? vraag ik voorzichtig. Lachen. Nee de Artic Monkees, ja, die ken ik. Bewondering over mijn tocht, Ja dat wil ik ook gaan doen, die drie landen LLE." Als het niet zo hard gaat kun je goed om je heen kijken' egt hij. " Ja, ken je de Poolse wegen" ? Iedereen schiet in de lach.