Aan de mooie gele Donau

Belgrado, 13 juli 2010

In het internetcafe in Ruse komt een druk bewegend mannetje lopen, vraagt direct of iemand Engels spreekt, terwijl hij een hinderlijk Am,erikaans accent heeftof Espanol of Deutsch. He denk ik, dat is nooit een Amerikaan, maar ik ben druk bezif mijn eigen verhaal in te tikken en dat kost soms veel tijd.Later roept hij dat hij uit Amstkomt. Ik kom uit Arnhem hoor ik mijzelf tot grote verbazing van mijzelf, zeggen.Ik bhelemaal perplex, dat heb ik nog nooit gezegd, waarom doe ik nu zoiets? Hij is mormoon. Utah? Ja , die zegt hij.Woont in Mexico en zijn Mex.vrouw heeft hem tot het ware geloof bekeerd.Hij is nu bij zijn vader in Bulgarije , een plaats die een uur bussen verder ligt en is hier komen kerken. Maar ik geef Engelse les, want ik ben Joods en ik mioet een centje bijverdienen, want wij Joden zijn gek op geld, dat is toch zo he? Ik zeg dat ik dat niet weet. Dat zeggen ze toch altijd van Joden? Ik lach en zeg: Geintje, dat is toch ook Joods,. maar hjij is alweer met iets anders bezig en roept luid dat hij deze pagina 4 x afgedrukt wil hebben. Daarna kletsen we nog wat en geven elkaar de hand en ik loop naar buiten, waar het snikheet is geworden na een regenbui. Ik wordt gevraagd voor de voetbal maar vooorzie een tranendal en ga op mijn kamer kijken.

Ruse naar Vidin.
Een mooie tocht langs de Donau die je zelden te zien krijgt, wel kun je hem opp een heuvel ruiken, die enorme watermassa, dan is de schroeiende hitte even weg.De weg is meestal goed, rolt lekker, maar door wat verkeerd rijden, veel eenzame wegen maar het kwam weer goed. Op t, laatsts een noodweer vlak voor Vidin dus ik kwam weer kletsnat de stad binnen en na enig gezoek een hagelnieuw trendsetters hotel emt tuinrestaurant. Wel doodop want ik ben verder gegaan dan de planning en kwam vandaag in die hitte op 375 km. Doodop naar bed.Dinsdag 14 juli, Van Vidin (BG) naar Zemun(SRB) die laatste plaats ligt aan de andere kant van de Sava die bij Belgrado in de Donau uitkomt. Daar ligt de camping Dunav, 10 km buiten de stad. Er loopt langs de Donau een fietspad helemaal naar de brug bij Belgrado. Maar de rit moet nog beginnen , het is om 8,30 al 27 gr. Gelukkig geen gedoe bij de grens, ik verlaat weer de EU en de Bulgaarse douanevrouw zegt Ciao. Ik ook.De Serven kijken een beetje en ik vraag naar een bepaald stuk weg bij de Portilo de Fer.Tuurlijk is de weg goed, is het antwoord. Het is alweer een mooie route, heel afwisselend maar stille wegen, geen of nauwelijks dorpjes. Je rijd soms tijden zonder tegenligger.Over 200 km eigenlijk maar 2 plaatsen en nauwelijks benzine, daarom durf ik de afslag naar de Donau-engte niet te nemen.Ik pluk als ontbijt een jaszak vol pruimen en heb zo het eerste half uur wat te doen. Ik wil proberen Zemun te halen en ondanks de erge hitte gaat dat lukken ook. Dwars door Belgrado, ik vraag een medescooteraar om de weg en hij zegt in het Engels: volg me maar, I'll show you the tunnel. Ja, zeg ik, de rest weet ik wel. We toeteren beiden als afscheid. De honden voor de camping waren vorig jaar al gehalveerd, nu zijn beide verdwenen en hoef ik niet op volle snelheid de camping binnen te rijden.Wat later blijkt de man die ik op de vakdag van de vakantiebeurs ontmoette, hier ook opp de camping staat. Hij verzorgt de site: campingsinroemenie.nl We wisselen wat gegevens uiit en ik heb het laatste nieuws over het hoge water bij de Donau.Andere backpackers vragen over mijn wijze van reizen en een buurman is goed geinformeerd over een held van mij Gavrilo Princip.Ik ga op de scootzer naar mijn grilltent van 2 jaar geleden.Bestel een medicinale Jelen en ga mee naar binnen om het lekkers aan te wijzen. Als ik weer ga zitten op het met wijnranken begroeide terras, vraagt mijn buurman, een jongeman met een snorretje en sikje en lang krullend gitzwart haar, een beetje schuchter: Kom je echt uit Nederland? In gebroken Nederlands. Sinan, heet hij, uit te spreken als Sina. In Holland noemden ze me Simon.Hij heeft in 5 jaar geen Nederlands meer gesproken en is ontroerd. Hij is in Bosnie geboren in Illitze, ja daar ben ik ook geweest , een voorstad van Sarajevo. en ik vertel over een restaurant , hij kent het ook.Aan de overkant staan 2 meisjes , jonge vrouwen op de bus te wachten. De een met een rok aan de ander in jeans. "Lekker kontje" zegt Sinan en begint te lachen en legt het uit aan zijn vriend aan tafel.Mag dat? vraag ik, Ben je getrouwd? Ja, hij is getrouwd en zijn vrouw spreekt veel beter Nederlands dan hij. Even later komt ze op het terras en ik krijg een hand. Ze praat wat met hem en vertrekt dan weer met een vriendin.Je hebt een heel mooie vrouw, zeg ik. Hij glundert er van. " een lekker kontje", voeg ik er aan toe en zijn vriend die het woord nu ook kent, schatert het uit en slaat van pret op tefel. Sinan zit een beetje erg sip te kijken maar besluit ook mee te lachen.