De eerste dagen......
Door: Wim Wagenaar
Blijf op de hoogte en volg Wim
11 November 2015 | Sri Lanka, Negombo
Een rondje Sri Lanka
Ja, wat moet je, lekker zitten wachten tot er iets gebeurt of maar het initiatief naar je toetrekken en (dit keer) je laten vervoeren en laten brengen waar je wilt zijn. Dat wordt dan voor de komende 3 weken het mooie eiland Ceylon of zoals het nu heet Sri Lanka. Ik ben tijdelijk van mijn wekelijkse shot chemo ontslagen en vooral van die Dexamethason, heerlijk. Ik kreeg afgelopen donderdag de laatste (jongste)bloeduitslagen en die geven mij een wat grotere kijk over de heg, dan eerder.Maandag 9 november vliegen we via Qatar naar Colombo en buiten de stad komen we bij van de vliegreis. De samenstelling van de groep bestaat uit 20% hoogbejaarden, het toeval wil dat wij daar deel van uitmaken en de rest is jong-gepensioneerd. Dus geen jengelende kinderen. Verder zal het elke dag iets nieuws zijn want we rijden die weken het eiland helemaal rond. Hoe die groep er uitziet zal pas op het eiland te zien zijn want naar Qatar gaat ook andere groepen mee. In ieder geval heb ik er zeer veel zin in, het is een nieuwe bestemming en een heerlijk Boeddhistisch land, altijd kleurrijk. Het begint natuurlijk al op het vliegveld, mensen die ook voor de gate gaan bekijken we als aankomende lotgenoten. Lopen ze net zo krakkemikkig als ik, of en daar moet je heel terughoudend in zijn, lopen ze met hun gebreken te koop zoals op de camping waardoor je binnen een half uur op de hoogte bent van de vele ziektes die je kampeercollega’s met zich mee dragen. Mieke heeft haar tas vergeten merken we op het station van Arnhem en Geert is zo lief om haar in recordtempo heen en terug te rijden, we komen nog redelijk binnen de tijd op Schiphol aan. Ik scoor een echtpaar als potentiele medereizigers en later blijkt het te kloppen, maar als we de Dreamliner binnen stappen is al gauw bekend wie wie is. Want onze groep bestaat uit 10 personen, 6 heren en 4 dames. En Kras heeft ze op een rij stoelen gezet zodat je niet incognito kunt blijven. Een kleine 6 uur later staan we op Doha airport en een dik uur later zitten we alweer aan boord van een Airbus 340 en komen dan redelijk in de war vanwege de tijd om half 8 in de ochtend aan op Sri Lanka. We gaan met een klein busje en reisleider Fernando, een Sri Lankaan, naar een hotel aan zee 25 km verderop. Daar maar eerst douchen en schone kleren en een beetje de omgeving verkennen. Het heeft iets geregend maar het is een klamme warmte, dat wordt nog wennen. We gaan samen naar een restaurant want mijn benen willen niet lopen, ik en doodop. Ik denk dat ik mijn camera vergeten heb maar Mieke vindt hen woensdag gelukkig terug. De volgende dag is het al om half 7 reveille want we hebben een halve dag excursie, eerst naar de vismarkt van Negombo die op het strand gehouden wordt. De bekende taferelen, mensen maken vissen schoon en de vogels houden de wacht, hele zwermen kleine witte reigers, koereigers worden ze hier genoemd en natuurlijk de kraaien in tweedelig pak, stemmig grijs op zwart. De vissen liggen, schoongemaakt keurig op het zand in gelid. Mieke en ik lopen naar de zee, daar liggen de houten bootjes met catamaran in de branding en staat iedereen er op en overheen. De vrouwen natuurlijk in alle kleurenpracht en de stoere vissers. Die middag moet ik zelfs helpen de zijtak van een catamaran te tillen en op het strand te krijgen. We gaan nog wat zaken bekijken en rijden dan een eindje landinwaarts naar een Home voor de allerarmsten van Sri Lanka die daar in een village wonen, gevormd door kleine straatjes waaraan kleine huisjes met Oud Hollandse gevels staan met namen van de plaatsen in Holland, zoals Rolde-Emmen en Nijverdal. De stichter van dit Village was Hr.Steur uit Volendam die zijn fortuin vergaarde in de vishandel en geconfronteerd met het in de openlucht slapende niets en niemand meer bezittende armste klasse van Sri Lanka, besloot hij een dorp te stichten met kerken moskeeën en Tempels en een ziekenhuis voor deze mensen. Nu leven er in dit dorp, omgeven door kokospalmen en bananenbomen, ongeveer 400 mensen, die dus geen familie, kinderen etc. meer hebben. Als wij langs de huisjes lopen komen ze naar buiten en vouwen de handen samen en zeggen allemaal Ayu, zo zal het hen geleerd zijn, want bezoekers brengen geld binnen. Een man van de organisatie klimt in rap tempo op blote voeten in een kokospalm en even later komen er 10 naar beneden. Koningskokosnoten, die zijn okerkleurig en het sap smaakt heerlijk. Het is een heerlijk weerzien met deze bevolking, ik schaar de Indiërs er ook maar even onder, hun houding is dezelfde, het de gast zo aangenaam mogelijk maken, niet minder en met ene glimlach. Tegen lunchtijd zijn we terug, we zouden over het Dutch Canal gaan varen maar er is weinig animo en het water in het kanaal is te ondiep. We zoeken een restaurant waar we wat seafruit kunnen eten, dat gaat lukken en we eten ons een genoegen in de spullen met heerlijke rijst en grote flessen King’s. Wim gaat de blog schrijven en is doodmoe en drijfnat maar trekt de zwembroek aan en gaat naar het strand waar je niet in zee mag vanwege de rode vlag maar waar ook 4 zwembaden van diverse grootte zijn. Een militair staat op wacht bij de strandafzetting en verveelt zich te pletter. Het decorum vereist het, zo gaat dat ook weer hier. Morgen gaan we vertrekken naar het noorden naar de koningsstad Anuradhapura
Ja, wat moet je, lekker zitten wachten tot er iets gebeurt of maar het initiatief naar je toetrekken en (dit keer) je laten vervoeren en laten brengen waar je wilt zijn. Dat wordt dan voor de komende 3 weken het mooie eiland Ceylon of zoals het nu heet Sri Lanka. Ik ben tijdelijk van mijn wekelijkse shot chemo ontslagen en vooral van die Dexamethason, heerlijk. Ik kreeg afgelopen donderdag de laatste (jongste)bloeduitslagen en die geven mij een wat grotere kijk over de heg, dan eerder.Maandag 9 november vliegen we via Qatar naar Colombo en buiten de stad komen we bij van de vliegreis. De samenstelling van de groep bestaat uit 20% hoogbejaarden, het toeval wil dat wij daar deel van uitmaken en de rest is jong-gepensioneerd. Dus geen jengelende kinderen. Verder zal het elke dag iets nieuws zijn want we rijden die weken het eiland helemaal rond. Hoe die groep er uitziet zal pas op het eiland te zien zijn want naar Qatar gaat ook andere groepen mee. In ieder geval heb ik er zeer veel zin in, het is een nieuwe bestemming en een heerlijk Boeddhistisch land, altijd kleurrijk. Het begint natuurlijk al op het vliegveld, mensen die ook voor de gate gaan bekijken we als aankomende lotgenoten. Lopen ze net zo krakkemikkig als ik, of en daar moet je heel terughoudend in zijn, lopen ze met hun gebreken te koop zoals op de camping waardoor je binnen een half uur op de hoogte bent van de vele ziektes die je kampeercollega’s met zich mee dragen. Mieke heeft haar tas vergeten merken we op het station van Arnhem en Geert is zo lief om haar in recordtempo heen en terug te rijden, we komen nog redelijk binnen de tijd op Schiphol aan. Ik scoor een echtpaar als potentiele medereizigers en later blijkt het te kloppen, maar als we de Dreamliner binnen stappen is al gauw bekend wie wie is. Want onze groep bestaat uit 10 personen, 6 heren en 4 dames. En Kras heeft ze op een rij stoelen gezet zodat je niet incognito kunt blijven. Een kleine 6 uur later staan we op Doha airport en een dik uur later zitten we alweer aan boord van een Airbus 340 en komen dan redelijk in de war vanwege de tijd om half 8 in de ochtend aan op Sri Lanka. We gaan met een klein busje en reisleider Fernando, een Sri Lankaan, naar een hotel aan zee 25 km verderop. Daar maar eerst douchen en schone kleren en een beetje de omgeving verkennen. Het heeft iets geregend maar het is een klamme warmte, dat wordt nog wennen. We gaan samen naar een restaurant want mijn benen willen niet lopen, ik en doodop. Ik denk dat ik mijn camera vergeten heb maar Mieke vindt hen woensdag gelukkig terug. De volgende dag is het al om half 7 reveille want we hebben een halve dag excursie, eerst naar de vismarkt van Negombo die op het strand gehouden wordt. De bekende taferelen, mensen maken vissen schoon en de vogels houden de wacht, hele zwermen kleine witte reigers, koereigers worden ze hier genoemd en natuurlijk de kraaien in tweedelig pak, stemmig grijs op zwart. De vissen liggen, schoongemaakt keurig op het zand in gelid. Mieke en ik lopen naar de zee, daar liggen de houten bootjes met catamaran in de branding en staat iedereen er op en overheen. De vrouwen natuurlijk in alle kleurenpracht en de stoere vissers. Die middag moet ik zelfs helpen de zijtak van een catamaran te tillen en op het strand te krijgen. We gaan nog wat zaken bekijken en rijden dan een eindje landinwaarts naar een Home voor de allerarmsten van Sri Lanka die daar in een village wonen, gevormd door kleine straatjes waaraan kleine huisjes met Oud Hollandse gevels staan met namen van de plaatsen in Holland, zoals Rolde-Emmen en Nijverdal. De stichter van dit Village was Hr.Steur uit Volendam die zijn fortuin vergaarde in de vishandel en geconfronteerd met het in de openlucht slapende niets en niemand meer bezittende armste klasse van Sri Lanka, besloot hij een dorp te stichten met kerken moskeeën en Tempels en een ziekenhuis voor deze mensen. Nu leven er in dit dorp, omgeven door kokospalmen en bananenbomen, ongeveer 400 mensen, die dus geen familie, kinderen etc. meer hebben. Als wij langs de huisjes lopen komen ze naar buiten en vouwen de handen samen en zeggen allemaal Ayu, zo zal het hen geleerd zijn, want bezoekers brengen geld binnen. Een man van de organisatie klimt in rap tempo op blote voeten in een kokospalm en even later komen er 10 naar beneden. Koningskokosnoten, die zijn okerkleurig en het sap smaakt heerlijk. Het is een heerlijk weerzien met deze bevolking, ik schaar de Indiërs er ook maar even onder, hun houding is dezelfde, het de gast zo aangenaam mogelijk maken, niet minder en met ene glimlach. Tegen lunchtijd zijn we terug, we zouden over het Dutch Canal gaan varen maar er is weinig animo en het water in het kanaal is te ondiep. We zoeken een restaurant waar we wat seafruit kunnen eten, dat gaat lukken en we eten ons een genoegen in de spullen met heerlijke rijst en grote flessen King’s. Wim gaat de blog schrijven en is doodmoe en drijfnat maar trekt de zwembroek aan en gaat naar het strand waar je niet in zee mag vanwege de rode vlag maar waar ook 4 zwembaden van diverse grootte zijn. Een militair staat op wacht bij de strandafzetting en verveelt zich te pletter. Het decorum vereist het, zo gaat dat ook weer hier. Morgen gaan we vertrekken naar het noorden naar de koningsstad Anuradhapura
-
11 November 2015 - 13:40
Manon:
Lieve Wim en Mieke,
Heel veel plezier!! Heerlijk om de verhalen te lezen. Keep it up!
Dikke hug,
Manon -
11 November 2015 - 16:35
Arie:
ga weer van jullie verslagen genieten ,dank alvast dat ik zo mee mag mee reizen
groetjes Arie -
11 November 2015 - 17:12
Joke Polman:
Wat spannend Wim; ik geniet zeer mee "op het droge"! Veel groeten uit Oirschot......... -
11 November 2015 - 19:13
Henriette Zwartkruis:
Dag Mieke en Wim,
Wat geweldig om jullie te volgen op de mooie reis.!!
Geniet er samen en veel groetjes uit Lathum -
11 November 2015 - 20:17
Patrick Van Berkum:
Hoi Wim,
het is daar prachtig wij hebben er ook een rond reis gemaakt,
Nog veel plezier en geniet er van,
Patrick -
11 November 2015 - 22:41
Wim En Annamarie:
Echt geweldig om jullie te volgen op jullie reis.. The way you write makes me feel that we are there with you!
W&A -
12 November 2015 - 09:12
Annette Lhors:
Hallo lieverds,
wat fijn om jullie te kunnen lezen... Het wordt weer genieten op afstand !!! en...veel foto's hé ?! vooral van alle markten voor mij !!!
Mieke let goed op jouw mannetje en genieten samen voor 10000 %...
ik wacht ongeduldig op de volgende verslag.
Dikke kus,
Annette -
14 November 2015 - 17:10
An Bernards:
hallo Mieke en Wim , leuk om jullie te volgen , veel plezier en Wim pas je goed op Mieke ?g. roeten An . -
15 November 2015 - 15:57
Tom:
Hoi Wim leuk te lezen dat het goed met je gaat en dat weer volop geniet van je reis. Maak er iets moois van. Groeten Tom -
26 November 2015 - 12:29
Anita:
Hoi lieve buurtjes geniet van deze mooie reis samen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
